سفر به کشوری که انقلابش با انقلاب ایران «دوقلو» است

رئیس جمهوری اسلامی ایران که روز دوشنبه ۲۲ خرداد به منظور توسعه روابط و افزایش سطح تعاملات در حوزه‌های مختلف به منطقه آمریکای لاتین سفر کرده بود، پس از ونزوئلا، روز سه شنبه به دعوت رسمی دانیل اورتگا رئیس جمهوری نیکاراگوئه، به ماناگوآ پایتخت این کشور سفر کرد. دیدار و گفت‌وگو با رئیس جمهوری و همچنین رئیس و مجلس ملی این کشور و امضای سند مهم همکاری از جمله مهمترین برنامه‌های سید ابراهیم رئیسی در این سفر ۲ روزه بود.

به گزارش روا ۲۴ و به نقل از ایسنا،محمد نسیمی فعال رسانه‌ای که رئیس جمهوری را در این سفر همراهی می‌کرد، حاشیه‌نگاری‌هایی از سفر رئیس جمهوری و وزرای امور خارجه، نفت، دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و بهداشت به پایتخت نیکاراگوئه انجام داده که در ادامه می‌خوانیم:

چتر در دستان رئیس جمهوری

ظهر روز ۳ شنبه به وقت محلی پس از پایان برنامه‌ها در کاراکاس به سمت فرودگاه این شهر به راه افتادیم تا در چهاردهمین سفر خارجی رئیس جمهوری در ۲۱ ماه اخیر ابراهیم رئیسی را همراهی کنیم؛ در فرودگاه کاراکاس به دلیل شرایط آب‌وهوایی این شهر که شرجی بود، با بارش باران مواجه بودیم؛ همزمان با آغاز بارش، یکی از همراهان رئیس جمهوری قصد داشت تا چتری بالای سر آقای رئیسی بگیرد که این موضوع با مخالفت او همراه شد؛ آقای رئیسی  نپذیرفت که کسی برای او چتر بگیرد و خودش چتر را در دست گرفت و این اقدام  تعجب مسئولان ونزوئلایی بدرقه کننده را به همراه داشت.

۶ وزیر دولت نیکاراگوئه به استقبال رئیس جمهوی آمدند

پس از مسافتی حدوداً ۳ ساعت و ۴۵ دقیقه‌ای از کاراکاس تا ماناگوئا (پایتخت نیکاراگوئه) و تجربه پروازی پر تکان به دلیل هوای ابری منطقه، به نیکاراگوئه – این را بگویم که تا پیش از این سفر من هم مانند بسیاری فکر می‌کردم که تلفظ صحیح اسم این کشور «نیکاراگوئه» است اما در این سفر متوجه شدم که تلفظ صحیح نام این کشور «نیکاراگوئه » است- رسیدیم؛ در فرودگاه این شهر با استقبال گرمی از سوی ۶ وزیر دولت یعنی وزرای خارجه، دارایی، نفت، انرژی، معادن و بهداشت نیکاراگوئه مواجه شدیم؛ در همین اولین مواجهه بود که متوجه شدم نیکاراگوئه احترام بسیاری برای مقامات جمهوری اسلامی ایران قائل هستند.

استقبال رسمی از رئیسی توسط روسای ۳ قوه نیکاراگوئه

از فرودگاه مستقیم به میدان آزادی ماناگوئا محل برگزاری مراسم استقبال رسمی از رئیس جمهوری رفتیم؛ جایی که پیش از حضور هیئت ایرانی، تعداد بسیاری از جوانان نیکاراگوئه‌ای منتظر بودند تا از رئیس جمهوری کشورمان به روش خود استقبال کنند. آقای دنیل اورتگا رئیس جمهوری نیکاراگوئه به همراه همسر و دخترش نیز از  قبل منتظر ورود آقای رئیسی به محل استقبال بودند همزمان نیز آقای اورتگا در حال مرور متن سخنرانی خود بود و گاهی هم همراه با همسرش با تکان دادند دست‌های‌شان به احساسات جوانان حاضر در میدان  پاسخ می‌داد.

ورود آقای رئیسی به محل استقبال با تشویق ممتد جوانان و مردم حاضر در میدان آزادی همراه شد؛ در این مراسم جمعی از مردم نیکاراگوئه و همچنین روسای سه قوه این کشور (قوه مقننه، قوه قضاییه و قوه انتخابات) حضور داشتند، دو رئیس جمهوری در نخستین مواجهه خود، یکدیگر را در آغوش کشیدند. پس از خوش و بش اولیه روسای جمهور گروه موسیقی شروع به نواختن سرود ملی دو کشور کرد و در ادامه نیز چندین سرود حماسی نواخته شد که گروهی از کودکان و نوجوانان نیکاراگوئه‌ای با شور و حال فراوان آن را همخوانی کردند؛ ضد امپریالیستی یکی از این سروده‌ها از جمله نکات قابل توجه بود.

انقلاب‌های مردم ایران و نیکاراگوئه از نگاه اورتگا

دنیل اورتگا در سخنرانی مفصلی که در حضور همتای ایرانی خود داشت از کشور ایران به عنوان کشور برادر و دوست یاد کرد و از انقلاب‌های ایران و نیکاراگوئه به عنوان انقلاب‌هایی «دو قلو» یاد کردند چراکه انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ و انقلاب مردم نیکاراگوئه همزمان در یک سال اتفاق افتاده است. رئیس جمهوری نیکاراگوئه همچنین از امام خمینی(ره) به عنوان رهبر فقید جمهوری اسلامی ایران و فردی قابل احترام برای مردم نیکاراگوئه که از او انرژی گرفتند، یاد کرد.

تشویق شهید سلیمانی و یک دقیقه سکوت در احترام به او در ماناگوئا

آقای اورتگا در سخنرانی خود همچنین از شهید سلیمانی با تجلیل یاد کرد و زمانی که اسم شهید سلیمانی با بر زبان آورد، افراد حاضر در مراسم برای دقایقی طولانی این شهید عزیز را تشویق کردند و بعد از تشویق‌ها نیز آقای اورتگا درخواست کردند تا برای پاسداشت شهید سلیمانی جمع حاضر در مراسم یک دقیقه سکوت کنند. رئیس جمهوری نیکاراگوئه در سخنرانی‌اش بارها آمریکا را مورد هجمه قرار داد و گفت که «شهید سلیمانی را تروریست‌ها به شهادت رساندند و با رذالت و پر رویی تمام که حاکی از گستاخی‌شان بود مسئولیت آن را پذیرفتند و از این اقدام نیز ابایی نکردند».

زمانی که سخنرانی آقای اورتگا تمام شد، آقای رییسی سخنرانی خود را آغاز کردند؛ رئیس جمهوری از دو کشور به عنوان دوست و برادر یاد کردند و آموخته‌های امام به مردم در سال ۵۷ را که انقلاب به پیروزی رساند، راهکاری برای همه کشورهای آزادی خواهی ای مبارزه با تروریسم عنوان کردند. رئیسی همچنین از هدایت‌های رهبری به عنوان اسناد راهبردی و کلیدی‌ترین نقشه راه نظام جمهوری اسلامی ایران یاد کرد و به تاب آوری بیش از ۴۴ ساله مردم ایران در برابر استکبار و تحریم‌ها اشاره و تاکید کرد که «وقتی ملتی روی پای خود بایستد و اعتماد بنفس داشته باشد، هیچ فشاری نمی‌تواند او را از اهداف خود دور کند.»؛ بعد از سخنرانی دو رئیس جمهوری، هیئت‌های عالی رتبه دو کشور وارد مذاکرات خصوصی شدند. از نکته جالب و حائز اهمیت در این دیدارها و جلسات این سفر، حضور فعال وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح بود که به چشم می‌آمد.

نیکاراگوئه کشوری ضد آمریکایی که با چین متحد است

در بررسی درباره تاریخچه روابط بین‌الملل نیکاراگوئه یک نکته جالب و چشم نواز است و آن اینکه دولت این کشور تا سال گذشته روابط خوبی با کشور تایوان داشته است اما این روابط از سال گذشته قطه شده است؛ علت این اقدام نیز نزدیکی مواضع تایوان و ایالات متحده آمریکا به یکدیگر است؛ مقامات نیکاراگوئه پس از اینکه روابط خود را با تایوان قطع کردند، تقویت روابط با چین را در دستور کار سیاست خارجی خود قرار دادند؛ این جهت گیری در سیاست خارجی نیکاراگوئه به وضوح در خیابان‌ها و بازارهای پایتخت این کشور مشاهده می‌شود؛ چه آنجا که در بازارای این شهر عمده اجناس قابل فروش چینی هشتند و چه آنجا که المان‌های ضد استکباری در سطح این شهر قرار گرفته است.

چگوارا محبوب مردم نیکاراگوئه

مردم نیکاراگوئه خیلی ارنستو چگوارا – یکی از شخصیت‌های اصلی انقلاب کوبا- و هوگو چاوز –رئیس جمهوری فقید ونزوئلا- را دوست دارند این را هم در خیابان می‌توان فهمید و هم در صحبت با خودشان بر آن تاکید دارند؛ یکی از جوانانی که در این سفر با او هم صحبت شدم معتقد بود که «وقتی صادرات نفت ونزوئلا در زمان چاوز خوب بوده، او خیلی به مردم نیکاراگوئه کمک می‌کره و نفت را با قیمت بسیار پایین به آنها می‌داده»؛ در کنار این، روحیه ضد امپریالیستی که چاوز و چگوارا داشتند هنوز هم مورد ستایش مردم نیکاراگوئه قرار دارد و به همین دلیل نیز مجسمه‌هایی از این دو شخصیت در سطح پایتخت این کشور قرار گرفته است.

چند ایرانی در نیکاراگوئه زندگی می‌کنند؟ خواسته آنها از رئیس جمهوری چیست؟

تعداد ایرانی‌هایی که در نیکاراگوئه زندگی می‌کنند حدود ۳۰ نفر است که همین تعداد نیز از اینکه در دولت قبل مورد بی توجهی قرار گرفتند، گلایه‌هایی داشتند؛ با این حال خیلی امیدوار بودند که اقای رییسی که در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ در نیکاراگوئه رای بالایی کسب کرده، راهکارهای خوبی برای تسهیل کار اقتصادی ایرانیان در این کشور انجام دهد. در این سفر ۲ روزه همچنین متوجه شدم که این کشور در حوزه اقتصادی بازارهای خیلی خوبی دارد و از آنجایی که تعداد فروشگاه‌های عرضه کننده کالا در این کشور واقعاً کم است، حضور تجار ایرانی در این کشور و راه‌اندازی فروشگاه‌های بزرگ محصولات ایرانی با استقبال مردم مواجه خواهد شد. همچنین در کنار اقداماتی از جمله احیا و تکمیل پالایشگاه رویای آرمانی بولیوار نیکاراگوئه که توسط صنعت‌گران ایران در دست انجتم است، می‌توانیم در حوزه دارو و تجهیزات پزشکی نیز در این کشور فعالیت داشته باشیم.

خوشحالی نمایندگان مجلس نیکاراگوئه از دیدار با هیئت ایرانی

رئیس جمهوری صبح چهارشنبه در دومین روز سفر به نیکاراگوئه، جهت دیدار با رئیس مجلس ملی این کشور و همچنین سخنرانی در جمع نمایندگان این مجلس، در ساختمان پارلمان نیکاراگوئه حضور یافت؛ حضوری که موجب خلق صحنه‌هایی جالب شد؛ برخی از نمایندگان مجلس ملی نیکاراگوئه از حضور هیئت ایرانی خیلی خوشحال بودند. این خوشحالی نیز در چهره آنها مشهود بود؛ آنها پی در پی با مقامات ایرانی عکس می‌گرفتند و خوش بش می‌کردند.

واکنش مردم نیکاراگوئه به اظهارات مقامات آمریکا درباره میزبانی از رئیس جمهوری ایران

یکی از اتفاقاتی که در جریان سفرهای  رئیس جمهوری به کشورهای آمریکای لاتین رخ داد، واکنش مقامات کاخ سفید به این سفرها بود؛ آنها اعلام کردند که «با دقت این سفرها را دنبال می‌کنند»؛ این درحالی بود که این اظهارات برای مردم نیکاراگوئه خیلی بی اهمیت بود و می‌گفتند که «با هر کشوری که دوست داشته باشیم، ارتباط برقرار می‌کنیم»؛ آنها آمریکا را مقصر مشکلات خود می‌دانستند و می‌گفتند که «آمریکا بارها تلاش کرده که کشورهای مستقل منطقه آمریکای لاتین را درگیر بحران و افراد مورد نظر خود را حاکم کند»؛ آنها همچنبن معتقد بودند که  آمریکا هیچ وقت نمی‌تواند به اهداف خود در منطقه آمریکای لاتین دست یابد و جمهوری‌اسلامی را برادر خود می‌دانستند و برای من نیز جالب بود که نه تنها مسئولان این کشور چنین مواضعی دارند بلکه مردم آنها نیز بر این مواضع تاکید دارند.