برخی از کلمه رفراندم خوششان نمی‌آید/می‌ترسم روزی این کلمه جمهوریت هم تبدیل به جرم شود/بگذارید رقابت بالا برود، مجلس هم برای شما باشد نوش جانتان

به گزارش روا۲۴، حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی رئیس جمهور صبح دوشنبه در همایش استانداران و فرمانداران سراسر کشور با تسلیت به مناسبت ایام فاطمیه، اظهار کرد: بزرگترین خطر برای دموکراسی و حاکمیت ملی روزی است که انتخابات تبدیل به تشریفات شود و جای دیگری انتصاب کنند و مردم پای صندوق بروند و تشریفات انتخابات را انجام دهند.

اهم اظهارات رئیس جمهوری به این شرح است:

کاندیداهای انتخابات وسیله آزمایش برای هیات‌های اجرایی هستند؛ هیات‌های اجرایی وسیله آزمایش برای هیات‌های نظارت و همه وسیله آزمایش برای شورای نگهبان و همه وسیله‌ای برای آزمایش در روز انتخابات هستند.
شرایط امروز کشور با همیشه متفاوت است؛ الان در آستانه سی و هفتمین انتخابات ملی هستیم و نخستین انتخابات در فروردین ماه سال ۵۸ و با یک همه پرسی و رفراندم آغاز شد.
برخی از کلمه رفراندم خوششان نمی‌آید؛ این در حالیست که پایه انتخابات ما از رفراندم شروع شده و نظام ما روی رفراندم بنا شده است و آن همه پرسی اول بود که تعیین کرد نظام ما جمهوری اسلامی است و همان همه‌پرسی به ما گفت که اسلامیت و جمهوریت را مورد نظر قرار دهیم.
باید پاسدار اسلامیت و جمهوریت نظام باشیم، پاسداری از جمهوریت یعنی پاسداری از ولایت عامه، نظر و خواست مردم؛ ما به همین رای دادیم و نظام ما از دهم و یازدهم فروردین سال ۵۸ آغاز شد. اتفاقا یکی از پایه‌های قانون اساسی ما نیز همه‌پرسی است و این قانون بعد از انتخابات اعضای خبرگان قانون اساسی مجددا با رفراندم تبدیل به قانون اساسی شد، در بازنگری نیز مجددا با همه پرسی و رفراندم تبدیل به قانون اساسی کشور شد.
اخیرا برخی نسبت به کلمه همه پرسی حساسیت پیدا کرده‌اند، برخی از حساسیت‌ها نه به اندازه ویروس کرونا اما خطرناک است و ما باید مواظب باشیم این بیماری سرایت نکند و نظر دیگری نسبت به این اصل مهم و اساسی که در کشور و قانون اساسی ما وجود دارد، پیدا نکنیم.
قانون اساسی پایه کار ماست و مشروعیت همه ما بدون استثنا از قانون اساسی است و مشروعیت قانون اساسی و همه قوانین و مقررات نیز از آرای مردم است.
همه فداکاری‌ها در دوران مشروطه برای حاکمیت آرای مردم بود و حاکمیت ملی یکی از اهداف ملی مشروطه و انقلاب اسلامی ایران بود؛ مردم باید بر سرنوشت خود حاکم شوند و حاکمیت ما بر خود نیز به دستور خداست و کسی نمی‌تواند این حاکمیت که حاکمیت ملی است را نقض کند.
انقلاب مشروطه از مسیر خود منحرف شد و استبدادگران آمدند و مسلح شدند و انتخابات تبدیل به تشریفات انتصابات شد، بزرگترین خطر برای دموکراسی و حاکمیت ملی روزی است که انتخابات تبدیل به تشریفات شود و جای دیگری انتصاب کنند و مردم پای صندوق بروند و تشریفات انتخابات را انجام دهند؛ خدا نکند چنین روزی برای کشور ما پیش بیاید.
یادمان است که در زمان رژیم گذشته در حوزه‌های انتخابیه عده‌ای کاندیدا می‌شدند اما همه می‌دانستند که وکیل چه کسی است و در شهرستان‌ها می‌گفتند فلانی از تهران تعیین شده است؛ مردم هم می‌دانستند که به هر کسی که رای بدهند و هر کاری که می‌خواهند انجام دهند همان آقایی که به قول آن زمان از تهران تعیین شده نامش از صندوق‌ها خارج می‌شد و این خطر بزرگی بود که ملت ما را تهدید کرد.
در انقلاب اسلامی مشخص شد که دیگر آن گونه نیست که تهران تصمیم بگیرد بلکه مردم تصمیم گیر هستند و در پای صندوق حاضر می‌شوند و با آن کسی که می‌خواهند رای می‌دهند.
بسیار مهم است که مردم احساس کنند باید میان چند نمونه، یکی را برگزینند؛ در این صورت است که انتخابات معنا پیدا می‌کند. اگر در تمام حوزه‌های انتخابیه سلیقه‌ها و افکار مختلف و در جاهایی که چند مذهبی است و جاهایی که قومیت‌ها حضور دارند مذهب‌ها و قومیت‌های مختلف حضور داشته باشند، مردم آن منطقه هر کسی را که بخواهند انتخاب می‌کنند.
اگر بنا بر این شد که به فرض در کشور ما سه سلیقه حضور داشته باشند و مثلا این سلیقه شامل اصولگرا، اصلاح‌طلب و اعتدال گرا باشد، اگر روی این فرض جامعه ما سه قسمت شد و سه نوع سلیقه در آن ایجاد شد و در انتخابات یک سلیقه فراوان، سلیقه دیگر را با یک ذره بین و تلسکوپ بتوان پیدا کرد و سلیقه سوم نیز اصلا وجود نداشته باشد در این شرایط انتخابات معنا پیدا نمی‌کند. ان‌شاءالله که در کشور ما این گونه نیست، اما اگر چنین شرایطی به وجود آمد آن وقت انتخابات، کلمه و اجرای انتخابات معنای دیگری پیدا می‌کنند.
شک نکنید قدرت ما با حضور مردم است و ما کسی و چیزی نیستیم؛ حتی اگر کشوری متصل به یک ابرقدرت بودیم، اگر روزی او به ما اخم می‌کرد ما را تنها می‌گذاشت، اما قدرتی که به صورت داءم برای یک ملت وجود دارد، حضور آن ملت است.
(اتفاقات دی ماه سال ۹۶) عده‌ای به خیابان‌ها آمدند و شلوغ کردند. حال ممکن است عده‌ای از آنها معترض و عده دیگر غیر معترض باشند، اما دی ماه سال ۹۶ جزو روزهای تلخ تاریخ ماست و هیچ وقت فراموش نمی‌کنم که این سال بود که ترامپ را پررو کرد و به آمریکا قدرت داد تا در برابر ایران بایستند و دشمنان ما را تشویق کرد. در آن روزها عده‌ای با هدف دیگری به خیابان‌ها آمدند و نمی‌دانستند که در حال انجام چه کاری هستند، اما ما در برابر این حوادثی که پیش آمد و همچنین روزهای مختلف به مردم خود اتکا و افتخار کردیم.
روزی که در سال ۹۶ و ۹۸ از مردم دعوت کردیم تا به خیابان‌ها بیایند و جواب دشمنان را بدهند آیا گفتیم که فقط فلان حزب بیاید و فلان حزب نیاید یا این که گفتیم همه بیایند و امروز روز ملی است و همه باید از کشور دفاع کنیم؟ آیا در آن زمان تقسیم می‌کردیم و می‌گفتیم که در این روز ملی فقط یک جناح به خیابان‌ها بیاید؟ آیا در ۲۲ بهمن همه مردم را به خیابان‌ها دعوت می کنیم و یا فقط از یک جناح دعوت می‌کنیم؟
اگر خدای نکرده روزی حمله دشمن باشد آیا جناح خاصی را دعوت می کنیم یا از همه مردم دعوت می‌کنیم که به مقابله با دشمن بروند؟ در دوران دفاع مقدس آیا یک جناح خاص در میدان جنگ بود یا همه مردم در میدان جنگ بودند؟ یادمان نرود که در روز مشکل همه باید با همه باشیم و باید بگذاریم روز انتخابات نیز همه با هم باشیم.
وزارت کشور، استانداران و فرمانداران مجری قانون و انتخابات هستند، قانون اساسی احتیاط کرده و گفته که دستگاهی از کنار نظارت کند؛ یعنی عده‌ای گفتند که شما این بالا بایستید و نظارت کنید و ببینید که یک وقتی اینها (مجریان انتخابات) خلاف نکنند؛ همین.
یادمان نرود یک دستگاه در کشور مجری انتخابات است و بار انتخابات بر دوش اوست و اعتماد مردم باید بر این گروه باشد و گروهی هم در آن بالا نظارت می‌کنند که خلافی واقع نشود و اگر در جایی خلافی مشاهده کردند بگویند که حواست باشد فلان جا تخلفی در حال رخ دادن است. اما حال برعکس شده؛ ناظر تبدیل به مجری و مجری تبدیل به لجستیک انتخابات شده است.
اگر می‌خواهید به اهدافمان برسیم مسلما برای همه ما کشور و نتیجه انتخابات مهم است. باید پاسدار جمهوریت نیز باشیم؛ چرا که در قانون اساسی ما جمهوریت نیز وجود دارد و من می‌ترسم که روزی این کلمه جمهوریت نیز تبدیل به جرم شود. در قانون اساسی ما کلمه جمهوری، رئیس جمهوری و جمهوریت وجود دارد و ما باید پاسدار اسلامیت و جمهوریت باشیم.
دو سال است که ما در شدیدترین و سخت ترین فشارهای اقتصادی، سیاسی و تبلیغاتی قرار گرفته‌ایم و همه می دانند شاید کشورهای مختلف اعم از دوستان و کسانی که رابطه خیلی خوبی با ما ندارند و چه کسانی که با ما دشمنی دارند که البته کشورهای محدود هستند همه فکر می‌کردند که ما چند ماه بیشتر نمی‌توانیم دوام بیاوریم.
فشاری که امروز روی ملت ما وجود دارد از هر زمان دیگری بیشتر است؛ ما در گذشته تحریم داشتیم و با مشکلات مختلف نیز مواجه بوده‌ایم، اما به اندازه امروز مردم ما در فشار نبودند. امروز کار مردم و خدمت گزاران مردم در همه سطوح کاری قابل تقدیر است و جای سپاس دارد این که امروز مشاهده می‌کنیم در شرایط سخت فعلی در سال ۹۸ به جز یک ماه که با یک پرش در نرخ تورم مواجه بودیم یعنی آذر ماه در ماه‌های دیگر مسیر کاهش تورمی را طی کرده‌ایم.
من بارها در دولت گفته بودم که این اتفاق (افزایش نرخ تورم) فقط یک ماه خواهد بود و امروز بانک مرکزی و مرکز آمار اعلام کرده‌اند که تورم دی ماه کاهش یافته است؛ مرکز آمار اعلام کرده که تورم دی ماه ۰.۸ درصد است و بانک مرکزی اعلام کرده تورم این ماه نزدیک به یک بوده است؛ بنابراین ما مجددا به روند کاهشی خود در نرخ تورم بازگشته‌ایم.
نمی‌خواهم بگویم که شرایط مطلوبی حاکم است و اتفاقا در جلسه دیروز شورای هماهنگی اقتصادی بحث بسیار مهم و مفصلی مطرح شد و کارشناسان فراز و نشیب وضعیت ما از ابتدای انقلاب تا به امروز را گزارش کردند. بر اساس این آمار و ارقام که روز گذشته در جلسه روسای سه قوه مطرح شد نشان داده شد که در سال‌های اخیر در دو سال ۹۳ و ۹۵ وضع کشور خیلی خوب شده است. این سال‌ها وضعیت کاملا متفاوت است و همه شاخص‌های کشور از جمله امید مردم، حضور آنها و نشاط‌شان افزایش یافته است. آماری که روز گذشته ارائه شد آماری صرفا اقتصادی بود، اما کاملا از آن متوجه می‌شویم که این آمار به چه معناست.
در سفر اولم به نیویورک یکی از سران کشورهای منطقه به دیدار من آمده بود. من به او گفتم که شنیدم دوستان شما شب از ناراحتی تا صبح خوابشان نبرده بود، او گفت خیر، این خبر درست نیست. همه آنها نه تنها که شب تا صبح خوابشان نبرده بود بلکه همه مریض شدند و یک هفته در بستر بیماری افتاده بودند و زندگی‌شان به هم خورده بود. این بدان معناست که یک تلفن می‌تواند عده‌ای را در منطقه مریض کند. وقتی قدرت مردم و حضور آنها و همچنین نشاط‌شان وجود داشته باشد مشاهده می‌کنیم که چه دستاوردهایی به همراه خواهد داشت.
(مخالفت‌ها در روند اجرای لوایح مربوط به FATF در کشور) نمی‌شود قانون و مقرراتی را که دولت آن را تصویب کرده و به عنوان لایحه به مجلس داده و مجلس نیز به عنوان نماینده ملت آن را تصویب کرده بین زمین و آسمان بماند و بعد روابط ما با دنیا دچار مشکل شود؛ مگر می‌شود روابط بانکی ایران با دنیا قطع شود و به هم بریزد؟ چه کسی در این کشور تصمیم می‌گیرد. دولت به صورت لایحه قوانین مربوطه را تصویب کرده و مجلس نیز آنها را به تصویب رسانده و رهبری با صراحت می‌گویند که با لوایح دولت مشکلی ندارند؛ باید (مخالفان FAFT ) توضیح دهند و نمی‌شود با شعار و چهار تا حرف در فضای مجازی و حقیقی و رسانه ها منافع ملی را زیر پا بگذاریم.
از تمام ملت ایران اعم از مردان و زنان و جوانان و پیران و روستاییان و شهریان و همه اقوام و مذاهب خواهش می‌کنم که امروز روزی است که باید پای صندوق‌های رای برویم، ولو اینکه ناراحت هستیم و گله داریم و ممکن است در زندگیمان مشکلاتی باشد و بدانیم در جای دقیق عمل نشده است؛ با صندوق رای قهر نکنیم ولو این که در تهران ۳۰ کاندیدایی، کاندیدای کمتری داشته باشیم یا در جایی که ۶ کاندیدا دارند، ۴ کاندیدا داشته باشیم. اگر در انتخابات مردم نقصی و ایرادی دیدند خواهش می‌کنم که در روز انتخابات یعنی دوم اسفند ماه که روزی تاریخی است کاری نکنیم که صندوق‌های ما خلوت باشد و بگذاریم همه پای صندوق‌های رای بیایند.
باید بگذاریم همه گروه‌ها بیایند و نمی‌شود که نهادهای اصلی و قانونی یعنی چهار رکنی که باید بگویند فردی صالح است یا نیست گزارش‌های درست بدهند، اما یکی را بفرستند سر کوچه‌ای و مشخص نباشد که او با چه کسی صحبت کرده و چه گفته و بر اساس گزارش او صلاحیت فردی را بررسی کرد؛ مگر می‌شود با چنین روشی کشور را اداره کرد؟ اگر می‌خواهیم با در خانه‌ها کار را درست کنیم پس باید این دستگاه‌ها (چهار مرجع استعلام صلاحیت افراد) را تعطیل کنیم؛ ما برای چه وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی و وزارت دادگستری را داریم؟ به جای آنها می‌توانیم به در خانه افراد برویم و از همسایه‌های او سوال بپرسیم.
نباید بگذاریم اختلاف و دعوا ایجاد شود و مسائل قومی پیش بیاید. اگر امروز موردی وجود دارد که ممکن است مشکل قومی ایجاد کند از الان باید استانداران و فرماندهان به مسئولان بالاتر بگویند و اگر باید افراد بیشتری تایید شوند تایید شوند، نگذاریم اختلاف و دعوا ایجاد شود.
شماها که در جلسات خصوصی و اتاق‌های فکر خود می‌گویید مجلس بعدی صد در صد برای ما است؛ خوب الحمدالله؛ اگر مجلس بعدی برای شماست دیگر چرا اینقدر غصه می‌خورید؟ بگذارید لااقل مشارکت شکل بگیرد و رقابت بالا برود و مجلس هم برای شما باشد نوش جان‌تان. ما مشکلی با این داستان نداریم.